California en Oklahoma
Door: erikvandekamp
Blijf op de hoogte en volg Erik
12 Februari 2012 | Canada, Ottawa
Nadat ik de vorige keer in Winnipeg gestrand was kreeg ik de volgende middag een trailer voor Calgary waar ik vervolgens een 36 uur reset heb genoten, het is namelijk zo dat je in Canada 13 uur per dag mag rijden maar je mag niet boven de 70 uur in 7 dagen komen, dus als je smorgens begint tel je 6 dagen daarvoor je uren op, en wat je dan over hebt tot 70 uur mag je die dag rijden. Maak je echter een 36 uur reset, dan staat alles weer op 0 en kun je weer naar hartelust sturen. In USA mag je die 70 uur verdelen over 8 dagen, wat dus in de praktijk betekent dat je bijna altijd een reset moet hebben vóór je weer de USA ingaat.
Na mijn reset had de planning bedacht dat ik maar een vrachtje weg moest brengen naar Los Angeles, waar ik trouwens geen enkel bezwaar tegen had omdat een ritje naar de zon best een leuke afwisseling is na al die sneeuw, ijs en kou.
De route naar LA op zich is vrij simpel, je rijdt een uur vanaf Lethbridge de grens over bij Sweetgras, dan kom je automatisch op de interstate 15, en daar blijf je gewoon op tot je in LA bent.
Onderweg is er genoeg te zien, rij je de ene dag door de Rocky Mountains, met alle schitterende uitzichten, zit je de volgende dag in Wyoming naar de ietwat uitgestoven omgeving te kijken, met slechts af en toe een eenzame boerderij, en 15 kilometer verderop z'n buurman, kom je door een klein stukje Arizona wat werkelijk een geweldig stukje weg is omdat je precies daar door de bergen rijdt.
En dan kom je je Nevada binnen, uiteraard bekent door het bescheiden dorpje Las Vegas, maar voor je daar bent kom je eerst ddor de Nevada woestijn, en dat is best wel apart.
Eindeloze zandduinen met hier en daar wat bauwgrijs woestijngras, afgewisseld door wat verdorde struiken, die nota bene in Januari gewoon groen zijn, en uiteraard cactussen, want anders is een woestijn niet compleet.
In Las Vegas zou ik eigenlijk naar de Wildwildwest Truckstop, weet nog steeds niet waarom, maar mijn koeler besloot vlak voor Vegas dat hij dorst had dus was ik wel genoodzaakt door te rijden naar een ander afslag waar een Truckstop zat waar ik kon tanken, en ik vind het dan een beetje dom om vervolgens weer 10 km terug te rijden omdat dat zo'n leuke tent zou zijn, kom vast nog wel een keer weer langs Vegas en dan zie ik dat dan wel.
Los Angeles zelf is best wel een belevenis, is natuurlijk gewoon een grote stad met veel te veel mensen op veel te weinig ruimte, maar als je er door rijdt, en je ziet die grote "HOLLYWOOD" letters op een heuvel, en je krijgt afslagen met straatnamen als "Sunset Boulevard", "Hollywood Boulevard", en meer van dat soort namen, plus het feit dat het 27 graden is tussen de palmbomen en je overal cabrio´s ziet met zomers geklede jongedames er in, dan kun je wel stellen dat het daar best wel een mooi stukje wereld is.
Gelost dus en weer geladen op 2 plaatsen, één een stukje boven LA en één vlak aan de kust, en vervolgens dezelfde weg weer terug naar Calgary.
Even wat heen en weer geknoei in Canada en toen kwam de planning met een heel mooi ritje naar Tulsa Oklahoma, een rit van 3 dagen waar ik alle tijd voor had, als ik een beetje m'n best deed had ik in Tulsa een halve dag voor mezelf.
Dus vreselijk m'n best gedaan en op zondagmorgen om 11 uur stond ons ventje in Tulsa, keurig geparkeerd bij de Flying J, tanks vol, buikje vol, gepoetst gewassen en geschoren, helemaal klaar voor een vrije middag.
Had ik dus bedacht dat ik mooi even een verhaaltje voor jullie kon schrijven, maar helaas, vier en halve dollar betaalt voor wifi gebruik, wel verbinding maar geen internet, de router van de truckstop lag er uit.
Vandaar dus dat het even iets langer duurde deze keer.
Verder best vermaakt, Tulsa even in geweest en de volgende morgen mijn vrachtje afgeleverd bij de klant, die uiteraard uiterst blij was mij te zien. (NOT)
Best wel raar dat bedrijven een vracht bestellen, vervolgens een datum en tijd aangeven wanneer ze die vracht willen hebben, en dan gaan mopperen dat ze geen opslagruimte hebben op het moment dat die vracht, keurig optijd, arriveert.
Maar niks duurt eeuwig dus ook een chagrijnig wijf in Tulsa niet, en nadat ik gelost was en mezelf getroost had met een heerlijk ontbijt bij de Flying J was ik al gauw weer op weg naar Independance, Minnesota, om een ladinf op te pikken voor Brampton in Ontario.
Die vracht heb ik vervolgens weer op de yard van H&R in Brampton afgekoppeld, en daar kreeg ik weer een trailer voor Saskatoon in de Canadese provincie Saskachewan.
Waarom noem ik die provincie zo specifiek bij naam? Nou, Saskachewan is in één woord LEEG.
Als je er doorheen rijdt heb je echt het gevoel dat er gewoon geen mens woont, geen boom groeit, en dat zelfs een heuvel daar nog niet omhoog wil komen, bekende uitdrukking in Canada is dan ook dat als je vrouw wegloopt in Saskachewan, dat je haar dan nog 5 dagen kunt zien lopen. Duidelijk?
Nadat ik mijn trailer hade afgekoppeld bij Maple Leaf in Saskatoon, kon ik er daar meteen weer één aanpikken voor Calgary, en van daar uit weer één voor Lethbridge, en zo ben ik nu weer terug bij de Sandman Hotel, waar ik gisteravond zeer hartelijk werd begroet door Michelle, één van de dames die hier in de bar werkt, en omdat ik nou eenmaal niet graag mensen teleurstel heb ik vervolgens mijn uiterste best gedaan om de omzet van de bar een weinig omhoog te brengen.
Na mijn reset had de planning bedacht dat ik maar een vrachtje weg moest brengen naar Los Angeles, waar ik trouwens geen enkel bezwaar tegen had omdat een ritje naar de zon best een leuke afwisseling is na al die sneeuw, ijs en kou.
De route naar LA op zich is vrij simpel, je rijdt een uur vanaf Lethbridge de grens over bij Sweetgras, dan kom je automatisch op de interstate 15, en daar blijf je gewoon op tot je in LA bent.
Onderweg is er genoeg te zien, rij je de ene dag door de Rocky Mountains, met alle schitterende uitzichten, zit je de volgende dag in Wyoming naar de ietwat uitgestoven omgeving te kijken, met slechts af en toe een eenzame boerderij, en 15 kilometer verderop z'n buurman, kom je door een klein stukje Arizona wat werkelijk een geweldig stukje weg is omdat je precies daar door de bergen rijdt.
En dan kom je je Nevada binnen, uiteraard bekent door het bescheiden dorpje Las Vegas, maar voor je daar bent kom je eerst ddor de Nevada woestijn, en dat is best wel apart.
Eindeloze zandduinen met hier en daar wat bauwgrijs woestijngras, afgewisseld door wat verdorde struiken, die nota bene in Januari gewoon groen zijn, en uiteraard cactussen, want anders is een woestijn niet compleet.
In Las Vegas zou ik eigenlijk naar de Wildwildwest Truckstop, weet nog steeds niet waarom, maar mijn koeler besloot vlak voor Vegas dat hij dorst had dus was ik wel genoodzaakt door te rijden naar een ander afslag waar een Truckstop zat waar ik kon tanken, en ik vind het dan een beetje dom om vervolgens weer 10 km terug te rijden omdat dat zo'n leuke tent zou zijn, kom vast nog wel een keer weer langs Vegas en dan zie ik dat dan wel.
Los Angeles zelf is best wel een belevenis, is natuurlijk gewoon een grote stad met veel te veel mensen op veel te weinig ruimte, maar als je er door rijdt, en je ziet die grote "HOLLYWOOD" letters op een heuvel, en je krijgt afslagen met straatnamen als "Sunset Boulevard", "Hollywood Boulevard", en meer van dat soort namen, plus het feit dat het 27 graden is tussen de palmbomen en je overal cabrio´s ziet met zomers geklede jongedames er in, dan kun je wel stellen dat het daar best wel een mooi stukje wereld is.
Gelost dus en weer geladen op 2 plaatsen, één een stukje boven LA en één vlak aan de kust, en vervolgens dezelfde weg weer terug naar Calgary.
Even wat heen en weer geknoei in Canada en toen kwam de planning met een heel mooi ritje naar Tulsa Oklahoma, een rit van 3 dagen waar ik alle tijd voor had, als ik een beetje m'n best deed had ik in Tulsa een halve dag voor mezelf.
Dus vreselijk m'n best gedaan en op zondagmorgen om 11 uur stond ons ventje in Tulsa, keurig geparkeerd bij de Flying J, tanks vol, buikje vol, gepoetst gewassen en geschoren, helemaal klaar voor een vrije middag.
Had ik dus bedacht dat ik mooi even een verhaaltje voor jullie kon schrijven, maar helaas, vier en halve dollar betaalt voor wifi gebruik, wel verbinding maar geen internet, de router van de truckstop lag er uit.
Vandaar dus dat het even iets langer duurde deze keer.
Verder best vermaakt, Tulsa even in geweest en de volgende morgen mijn vrachtje afgeleverd bij de klant, die uiteraard uiterst blij was mij te zien. (NOT)
Best wel raar dat bedrijven een vracht bestellen, vervolgens een datum en tijd aangeven wanneer ze die vracht willen hebben, en dan gaan mopperen dat ze geen opslagruimte hebben op het moment dat die vracht, keurig optijd, arriveert.
Maar niks duurt eeuwig dus ook een chagrijnig wijf in Tulsa niet, en nadat ik gelost was en mezelf getroost had met een heerlijk ontbijt bij de Flying J was ik al gauw weer op weg naar Independance, Minnesota, om een ladinf op te pikken voor Brampton in Ontario.
Die vracht heb ik vervolgens weer op de yard van H&R in Brampton afgekoppeld, en daar kreeg ik weer een trailer voor Saskatoon in de Canadese provincie Saskachewan.
Waarom noem ik die provincie zo specifiek bij naam? Nou, Saskachewan is in één woord LEEG.
Als je er doorheen rijdt heb je echt het gevoel dat er gewoon geen mens woont, geen boom groeit, en dat zelfs een heuvel daar nog niet omhoog wil komen, bekende uitdrukking in Canada is dan ook dat als je vrouw wegloopt in Saskachewan, dat je haar dan nog 5 dagen kunt zien lopen. Duidelijk?
Nadat ik mijn trailer hade afgekoppeld bij Maple Leaf in Saskatoon, kon ik er daar meteen weer één aanpikken voor Calgary, en van daar uit weer één voor Lethbridge, en zo ben ik nu weer terug bij de Sandman Hotel, waar ik gisteravond zeer hartelijk werd begroet door Michelle, één van de dames die hier in de bar werkt, en omdat ik nou eenmaal niet graag mensen teleurstel heb ik vervolgens mijn uiterste best gedaan om de omzet van de bar een weinig omhoog te brengen.
-
13 Februari 2012 - 11:02
Chris Oude Pekela:
Nou Erik weer een leuk verhaal jij geniet daar van het truckers leven gelijk heb toch en daar zie je nog eens wat hier is de dooi ingevallen dus dan weet je het wel en in Oude Pekela is het goed en tot het volgende verslag zou ik zeggen wij leven met je mee
vr gr Gerrie & Chris -
13 Februari 2012 - 12:08
Heidi Thomassen:
Ik zit weer lachend je verslag te lezen. Erg leuk. Keep on driving......
-
13 Februari 2012 - 15:05
Cris En Fenna:
weer heerlijk genoten -
13 Februari 2012 - 16:05
Berend:
hey die erik , man zat al vol spanning op je verhaal te wachten . ja heerlijk om te lezen , dit is beter dan elke truckstar die ik heb gelezen . vind het puntgaaf van je dat je ons zo op de hoogte houd van wat er allemaal gebeurd daar . hoop dan ook gauw weer zo,n spannend verhaal van je te lezen . je sleurd me helemaal mee in jou wereldje zo als jij hem nu beleefd .keep on trucking erik . en we horen je snel weer . groeten oet sodom -
13 Februari 2012 - 20:30
Hamp:
Nou Erik het gaat wel goed metje denk ik zo, lange leuke ritten veel zien en ervaring op doen mooi vrouwelijk schoon wat wil je nog meer
Groeten Hamp -
13 Februari 2012 - 21:59
Monique:
Je moet straks gewoon een boek uitbrengen man!!!erik truckt deel 1 hahaha.Weer een leuk verhaal !!!!!!!groetjes tot snel -
13 Februari 2012 - 23:08
Harma Hesseling:
In het begin vond ik het al een heel avontuur maar, snap nu dat je avontuur pas begint. Prachtig, wat jij allemaal van de wereld ziet. genieten geblazen. Heb je er ook wat foto`s van gemaakt? Je verslagen zijn gewoon boeiend om te lezen. -
14 Februari 2012 - 19:45
Henk En Maria:
lijkt me machtig mooi dat beroep wat jij nu doet en kan maar een ding zeggen ,geniet van het mooie leven zo ver weg en met je verhalen ook toch dichtbij!groetjes Lange. -
15 Februari 2012 - 12:02
Tante Bertha:
moi erik,
leuk om je reis/werkverslag te lezen.
volgens mij geniet je van elk moment.
succes jongen. we blijven je volgen.
groeten van ons. -
15 Februari 2012 - 16:30
Linda Mandema:
heyyy erik
jij bent lekker aan het genieten.
je verhalen zijn geweldig om te lezen.
groetjes linda -
18 Februari 2012 - 22:01
Erik Jongbloed:
hey Erik alles goed daar volgens mij heb je het daar goed naar je zin als ik je verhalen zo lees.
Het is in ieder geval geen nvo werk .
Lekker veel asfalt verslinden.
Blijf lekker door schrijven.
gr Erik Jongbloed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
